kłócić się

Polish

kłócić się impf (perfective pokłócić się)

Conjugation of kłócić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		kłócić
present tense	1st	kłócę			kłócimy
	2nd	kłócisz			kłócicie
	3rd	kłóci			kłócą
past tense	1st	kłóciłem	kłóciłam		kłóciliśmy	kłóciłyśmy
	2nd	kłóciłeś	kłóciłaś		kłóciliście	kłóciłyście
	3rd	kłócił	kłóciła	kłóciło	kłócili	kłóciły
future tense	1st	będę kłócił¹	będę kłóciła¹		będziemy kłócili¹	będziemy kłóciły¹
	2nd	będziesz kłócił¹	będziesz kłóciła¹		będziecie kłócili¹	będziecie kłóciły¹
	3rd	będzie kłócił¹	będzie kłóciła¹	będzie kłóciło¹	będą kłócili¹	będą kłóciły¹
conditional	1st	kłóciłbym	kłóciłabym		kłócilibyśmy	kłóciłybyśmy
	2nd	kłóciłbyś	kłóciłabyś		kłócilibyście	kłóciłybyście
	3rd	kłóciłby	kłóciłaby	kłóciłoby	kłóciliby	kłóciłyby
imperative	1st	—			kłóćmy
	2nd	kłóć			kłóćcie
	3rd	niech kłóci			niech kłócą
active adjectival participle		kłócący	kłócąca	kłócące	kłócący	kłócące
contemporary adverbial participle		kłócąc
impersonal past		kłócono
verbal noun		kłócenie
¹ or: będę kłócić, będziesz kłócić etc.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.