kúga

See also: kuga and kuģa

Icelandic

Etymology

From Old Norse kúga (“to cow, to force”). Cognates with the Danish kue, English cow and Swedish kuva.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkuːa/
    Rhymes: -uːa
    Homophones: kúa

Verb

kúga (weak verb, third-person singular past indicative kúgaði, supine kúgað)

  1. (transitive, governs the accusative) to force, to cow syn.
  2. (transitive, governs the accusative) to oppress syn.

Conjugation
kúga — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kúga
supine
(sagnbót)		 kúgað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kúgandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kúga við kúgum present
(nútíð)		 ég kúgi við kúgum
þú kúgar þið kúgið þú kúgir þið kúgið
hann, hún, það kúgar þeir, þær, þau kúga hann, hún, það kúgi þeir, þær, þau kúgi
past
(þátíð)		 ég kúgaði við kúguðum past
(þátíð)		 ég kúgaði við kúguðum
þú kúgaðir þið kúguðuð þú kúgaðir þið kúguðuð
hann, hún, það kúgaði þeir, þær, þau kúguðu hann, hún, það kúgaði þeir, þær, þau kúguðu
imperative
(boðháttur)		 kúga (þú) kúgið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kúgaðu kúgiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kúgast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kúgast
supine
(sagnbót)		 kúgast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kúgandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kúgast við kúgumst present
(nútíð)		 ég kúgist við kúgumst
þú kúgast þið kúgist þú kúgist þið kúgist
hann, hún, það kúgast þeir, þær, þau kúgast hann, hún, það kúgist þeir, þær, þau kúgist
past
(þátíð)		 ég kúgaðist við kúguðumst past
(þátíð)		 ég kúgaðist við kúguðumst
þú kúgaðist þið kúguðust þú kúgaðist þið kúguðust
hann, hún, það kúgaðist þeir, þær, þau kúguðust hann, hún, það kúgaðist þeir, þær, þau kúguðust
imperative
(boðháttur)		 kúgast (þú) kúgist (þið)
Forms with appended personal pronoun
kúgastu kúgisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kúgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kúgaður kúguð kúgað kúgaðir kúgaðar kúguð
accusative
(þolfall)		 kúgaðan kúgaða kúgað kúgaða kúgaðar kúguð
dative
(þágufall)		 kúguðum kúgaðri kúguðu kúguðum kúguðum kúguðum
genitive
(eignarfall)		 kúgaðs kúgaðrar kúgaðs kúgaðra kúgaðra kúgaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kúgaði kúgaða kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu
accusative
(þolfall)		 kúgaða kúguðu kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu
dative
(þágufall)		 kúgaða kúguðu kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu
genitive
(eignarfall)		 kúgaða kúguðu kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu

Synonyms

Derived terms
  • kúga til hlýðni (to force into submission)
  • kúgast (to retch)

Old Norse

Verb

kúga

  1. to cow, to force, to tyrannize over

Derived terms
  • láta kúgask (to let oneself be forced into submission)
  • kúga af (to press out of one)
  • kúgandi
  • kúgandi högg (feeble blows)

Descendants

References
  • Zoëga, Geir T. (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic‎, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.