kuzgun

Turkish

kuzgun

Etymology

From Ottoman Turkish قوزغون (kuzgun, raven), from Proto-Common Turkic *quzɣun (raven), from Proto-Turkic *kuŕgun (raven). Cognate with Old Turkic 𐰴𐰆𐰕𐰍𐰆𐰣 (quzɣun).

Pronunciation

  • IPA(key): [kuzˈɡún]
  • Hyphenation: kuz‧gun

Noun

kuzgun (definite accusative kuzgunu, plural kuzgunlar)

  1. raven (bird)

Declension

Inflection
Nominative kuzgun
Definite accusative kuzgunu
Singular Plural
Nominative kuzgun kuzgunlar
Definite accusative kuzgunu kuzgunları
Dative kuzguna kuzgunlara
Locative kuzgunda kuzgunlarda
Ablative kuzgundan kuzgunlardan
Genitive kuzgunun kuzgunların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kuzgunum kuzgunlarım
2nd singular kuzgunun kuzgunların
3rd singular kuzgunu kuzgunları
1st plural kuzgunumuz kuzgunlarımız
2nd plural kuzgununuz kuzgunlarınız
3rd plural kuzgunları kuzgunları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.