kulpi

Esperanto

Etymology

kulpa +‎ -i

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkulpi/

Verb

kulpi (present kulpas, past kulpis, future kulpos, conditional kulpus, volitive kulpu)

  1. to be guilty
    kulpi pri io
    to be guilty of something

Conjugation
Conjugation of kulpi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kulpas kulpis kulpos
active participle kulpanta kulpantaj kulpinta kulpintaj kulponta kulpontaj
acc. kulpantan kulpantajn kulpintan kulpintajn kulpontan kulpontajn
nominal active participle kulpanto kulpantoj kulpinto kulpintoj kulponto kulpontoj
acc. kulpanton kulpantojn kulpinton kulpintojn kulponton kulpontojn
adverbial active participle kulpante kulpinte kulponte
infinitive kulpi imperative kulpu conditional kulpus

Ido

Noun

kulpi

  1. plural of kulpo
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.