kiált
Hungarian
Etymology
From an onomatopoeic (sound-imitative) root + -t (instantaneous suffix).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkiʲaːlt]
- Hyphenation: ki‧ált
Conjugation
conjugation of kiált
Infinitive | kiáltani | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Past participle | kiáltott | |||||||
Present participle | kiáltó | |||||||
Future participle | kiáltandó | |||||||
Adverbial participle | kiáltva | |||||||
Potential | kiálthat | |||||||
1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd person sg formal |
1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd person pl formal | |||
Indicative mood | Present | Indefinite | kiáltok | kiáltasz | kiált | kiáltunk | kiáltotok | kiáltanak |
Definite | kiáltom én téged/titeket kiáltalak |
kiáltod | kiáltja | kiáltjuk | kiáltjátok | kiáltják | ||
Past | Indefinite | kiáltottam | kiáltottál | kiáltott | kiáltottunk | kiáltottatok | kiáltottak | |
Definite | kiáltottam én téged/titeket kiáltottalak |
kiáltottad | kiáltotta | kiáltottuk | kiáltottátok | kiáltották | ||
Conditional mood | Present | Indefinite | kiáltanék | kiáltanál | kiáltana | kiáltanánk | kiáltanátok | kiáltanának |
Definite | kiáltanám én téged/titeket kiáltanálak |
kiáltanád | kiáltaná | kiáltanánk | kiáltanátok | kiáltanák | ||
Subjunctive mood | Present | Indefinite | kiáltsak | kiálts or kiáltsál |
kiáltson | kiáltsunk | kiáltsatok | kiáltsanak |
Definite | kiáltsam én téged/titeket kiáltsalak |
kiáltsd or kiáltsad |
kiáltsa | kiáltsuk | kiáltsátok | kiáltsák | ||
Conjugated infinitive | kiáltanom | kiáltanod | kiáltania | kiáltanunk | kiáltanotok | kiáltaniuk |
Derived terms
With verbal prefixes
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.