keilapallo

Finnish

Etymology

Compound of keila (bowling pin) + pallo (ball).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈke̞ilɑˌpɑlːo̞]
  • Hyphenation: kei‧la‧pal‧lo

Noun

keilapallo

  1. A bowling ball

Declension

Inflection of keilapallo (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative keilapallo keilapallot
genitive keilapallon keilapallojen
partitive keilapalloa keilapalloja
illative keilapalloon keilapalloihin
singular plural
nominative keilapallo keilapallot
accusative nom. keilapallo keilapallot
gen. keilapallon
genitive keilapallon keilapallojen
partitive keilapalloa keilapalloja
inessive keilapallossa keilapalloissa
elative keilapallosta keilapalloista
illative keilapalloon keilapalloihin
adessive keilapallolla keilapalloilla
ablative keilapallolta keilapalloilta
allative keilapallolle keilapalloille
essive keilapallona keilapalloina
translative keilapalloksi keilapalloiksi
instructive keilapalloin
abessive keilapallotta keilapalloitta
comitative keilapalloineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.