kedi

See also: ķēdi

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish کدی (kädi). Replaced native pisi, now often restricted to archaic use and child-speak.

Pronunciation

  • IPA(key): /ceˈdi/
  • Hyphenation: ke‧di

Noun

kedi (definite accusative kediyi, plural kediler)

  1. (zoology) cat

Declension

Inflection
Nominative kedi
Definite accusative kediyi
Singular Plural
Nominative kedi kediler
Definite accusative kediyi kedileri
Dative kediye kedilere
Locative kedide kedilerde
Ablative kediden kedilerden
Genitive kedinin kedilerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kedim kedilerim
2nd singular kedin kedilerin
3rd singular kedisi kedileri
1st plural kedimiz kedilerimiz
2nd plural kediniz kedileriniz
3rd plural kedileri kedileri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular kediyim kedilerim
2nd singular kedisin kedilersin
3rd singular kedi
kedidir
kediler
kedilerdir
1st plural kediyiz kedileriz
2nd plural kedisiniz kedilersiniz
3rd plural kediler kedilerdir

Synonyms

Further reading

  • kedi in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.