karın

See also: karin and Karin

Turkish
karın

Etymology 1

From Old Turkic karın, from Proto-Turkic.

Noun

karın (definite accusative karnı, plural karınlar)

  1. abdomen (belly)
  2. stomach, belly
  3. womb

Declension
Inflection
Nominative karın
Definite accusative karnı
Singular Plural
Nominative karın karınlar
Definite accusative karnı karınları
Dative karna karınlara
Locative karında karınlarda
Ablative karından karınlardan
Genitive karnın karınların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular karnım karınlarım
2nd singular karnın karınların
3rd singular karnı karınları
1st plural karnımız karınlarımız
2nd plural karnınız karınlarınız
3rd plural karınları karınları

Etymology 2

From karı.

Noun

karın

  1. second-person singular possessive of karı
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.