karcol
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrt͡sol]
- Hyphenation: kar‧col
Conjugation
conjugation of karcol
Infinitive | karcolni | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Past participle | karcolt | |||||||
Present participle | karcoló | |||||||
Future participle | karcolandó | |||||||
Adverbial participle | karcolva | |||||||
Potential | karcolhat | |||||||
1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd person sg formal |
1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd person pl formal | |||
Indicative mood | Present | Indefinite | karcolok | karcolsz | karcol | karcolunk | karcoltok | karcolnak |
Definite | karcolom én téged/titeket karcollak |
karcolod | karcolja | karcoljuk | karcoljátok | karcolják | ||
Past | Indefinite | karcoltam | karcoltál | karcolt | karcoltunk | karcoltatok | karcoltak | |
Definite | karcoltam én téged/titeket karcoltalak |
karcoltad | karcolta | karcoltuk | karcoltátok | karcolták | ||
Conditional mood | Present | Indefinite | karcolnék | karcolnál | karcolna | karcolnánk | karcolnátok | karcolnának |
Definite | karcolnám én téged/titeket karcolnálak |
karcolnád | karcolná | karcolnánk | karcolnátok | karcolnák | ||
Subjunctive mood | Present | Indefinite | karcoljak | karcolj or karcoljál |
karcoljon | karcoljunk | karcoljatok | karcoljanak |
Definite | karcoljam én téged/titeket karcoljalak |
karcold or karcoljad |
karcolja | karcoljuk | karcoljátok | karcolják | ||
Conjugated infinitive | karcolnom | karcolnod | karcolnia | karcolnunk | karcolnotok | karcolniuk |
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.