karc
See also: karć
Hungarian
Etymology
Back-formation from karcol.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrt͡s]
- Hyphenation: karc
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karc | karcok |
accusative | karcot | karcokat |
dative | karcnak | karcoknak |
instrumental | karccal | karcokkal |
causal-final | karcért | karcokért |
translative | karccá | karcokká |
terminative | karcig | karcokig |
essive-formal | karcként | karcokként |
essive-modal | — | — |
inessive | karcban | karcokban |
superessive | karcon | karcokon |
adessive | karcnál | karcoknál |
illative | karcba | karcokba |
sublative | karcra | karcokra |
allative | karchoz | karcokhoz |
elative | karcból | karcokból |
delative | karcról | karcokról |
ablative | karctól | karcoktól |
Possessive forms of karc | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | karcom | karcaim |
2nd person sing. | karcod | karcaid |
3rd person sing. | karca | karcai |
1st person plural | karcunk | karcaink |
2nd person plural | karcotok | karcaitok |
3rd person plural | karcuk | karcaik |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.