kapotgaan

Dutch

Etymology

kapot + gaan

Pronunciation

  • Hyphenation: ka‧pot‧gaan
  • (file)

Verb

kapotgaan

  1. to break down

Inflection

Inflection of kapotgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive kapotgaan
past singular ging kapot
past participle kapotgegaan
infinitive kapotgaan
gerund kapotgaan n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular ga kapotging kapotkapotgakapotging
2nd person sing. (jij) gaat kapotging kapotkapotgaatkapotging
2nd person sing. (u) gaat kapotging kapotkapotgaatkapotging
2nd person sing. (gij) gaat kapotgingt kapotkapotgaatkapotgingt
3rd person singular gaat kapotging kapotkapotgaatkapotging
plural gaan kapotgingen kapotkapotgaankapotgingen
subjunctive sing.1 ga kapotginge kapotkapotgakapotginge
subjunctive plur.1 gaan kapotgingen kapotkapotgaankapotgingen
imperative sing. ga kapot
imperative plur.1 gaat kapot
participles kapotgaandkapotgegaan
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.