jarða

See also: jarda, Jarda, and járda

Faroese

Etymology

From Old Norse jarða.

Verb

jarða (third person singular past indicative jarðaði, third person plural past indicative jarðað, supine jarðað)

  1. to bury

Conjugation
   Conjugation of jarða
v-30
infinitive jarða
present participle jarðandi
past participle a6 jarðaður
supine jarðað
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present jarði jarðar jarðar jarða
past jarðaði jarðaði jarðaði jarðaðu
imperative – tú – tit
present — jarða! — jarðið!

Icelandic

Etymology

From Old Norse jarða.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈjarða/
    Rhymes: -arða

Verb

jarða (weak verb, third-person singular past indicative jarðaði, supine jarðað)

  1. (transitive, governs the accusative) to bury, inter

Conjugation
jarða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að jarða
supine
(sagnbót)		 jarðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 jarðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég jarða við jörðum present
(nútíð)		 ég jarði við jörðum
þú jarðar þið jarðið þú jarðir þið jarðið
hann, hún, það jarðar þeir, þær, þau jarða hann, hún, það jarði þeir, þær, þau jarði
past
(þátíð)		 ég jarðaði við jörðuðum past
(þátíð)		 ég jarðaði við jörðuðum
þú jarðaðir þið jörðuðuð þú jarðaðir þið jörðuðuð
hann, hún, það jarðaði þeir, þær, þau jörðuðu hann, hún, það jarðaði þeir, þær, þau jörðuðu
imperative
(boðháttur)		 jarða (þú) jarðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
jarðaðu jarðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
jarðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að jarðast
supine
(sagnbót)		 jarðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 jarðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég jarðast við jörðumst present
(nútíð)		 ég jarðist við jörðumst
þú jarðast þið jarðist þú jarðist þið jarðist
hann, hún, það jarðast þeir, þær, þau jarðast hann, hún, það jarðist þeir, þær, þau jarðist
past
(þátíð)		 ég jarðaðist við jörðuðumst past
(þátíð)		 ég jarðaðist við jörðuðumst
þú jarðaðist þið jörðuðust þú jarðaðist þið jörðuðust
hann, hún, það jarðaðist þeir, þær, þau jörðuðust hann, hún, það jarðaðist þeir, þær, þau jörðuðust
imperative
(boðháttur)		 jarðast (þú) jarðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
jarðastu jarðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
jarðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 jarðaður jörðuð jarðað jarðaðir jarðaðar jörðuð
accusative
(þolfall)		 jarðaðan jarðaða jarðað jarðaða jarðaðar jörðuð
dative
(þágufall)		 jörðuðum jarðaðri jörðuðu jörðuðum jörðuðum jörðuðum
genitive
(eignarfall)		 jarðaðs jarðaðrar jarðaðs jarðaðra jarðaðra jarðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 jarðaði jarðaða jarðaða jörðuðu jörðuðu jörðuðu
accusative
(þolfall)		 jarðaða jörðuðu jarðaða jörðuðu jörðuðu jörðuðu
dative
(þágufall)		 jarðaða jörðuðu jarðaða jörðuðu jörðuðu jörðuðu
genitive
(eignarfall)		 jarðaða jörðuðu jarðaða jörðuðu jörðuðu jörðuðu

Synonyms
  • (bury, inter): greftra, jarðsetja
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.