iudicialis

Latin

Etymology

iūdicium (judgment”, “trial) + -ālis (-al”, “pertaining to)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /juː.di.kiˈaː.lis/, [juː.dɪ.kɪˈaː.lɪs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ju.di.t͡ʃiˈa.lis/, [ju.di.t͡ʃiˈaː.lis]

Adjective

iūdiciālis (neuter iūdiciāle); third declension

  1. belonging to the courts of justice; judicial

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative iūdiciālis iūdiciāle iūdiciālēs iūdiciālia
Genitive iūdiciālis iūdiciālis iūdiciālium iūdiciālium
Dative iūdiciālī iūdiciālī iūdiciālibus iūdiciālibus
Accusative iūdiciālem iūdiciāle iūdiciālēs, iūdiciālīs iūdiciālia
Ablative iūdiciālī iūdiciālī iūdiciālibus iūdiciālibus
Vocative iūdiciālis iūdiciāle iūdiciālēs iūdiciālia

Synonyms

Derived terms

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.