introiturus

Latin

Etymology

Future active participle of introeō.

Participle

introitūrus m (feminine introitūra, neuter introitūrum); first/second declension

  1. about to enter or invade

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative introitūrus introitūra introitūrum introitūrī introitūrae introitūra
Genitive introitūrī introitūrae introitūrī introitūrōrum introitūrārum introitūrōrum
Dative introitūrō introitūrae introitūrō introitūrīs introitūrīs introitūrīs
Accusative introitūrum introitūram introitūrum introitūrōs introitūrās introitūra
Ablative introitūrō introitūrā introitūrō introitūrīs introitūrīs introitūrīs
Vocative introitūre introitūra introitūrum introitūrī introitūrae introitūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.