insolubilis

Latin

Etymology

from in- + solūbilis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /in.soˈluː.bi.lis/, [ĩː.sɔˈɫuː.bɪ.lɪs]

Adjective

īnsolūbilis (neuter īnsolūbile); third declension

  1. incontestable
  2. indissoluble

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsolūbilis īnsolūbile īnsolūbilēs īnsolūbilia
Genitive īnsolūbilis īnsolūbilium
Dative īnsolūbilī īnsolūbilibus
Accusative īnsolūbilem īnsolūbile īnsolūbilēs, īnsolūbilīs īnsolūbilia
Ablative īnsolūbilī īnsolūbilibus
Vocative īnsolūbilis īnsolūbile īnsolūbilēs īnsolūbilia

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.