indefinitus

Latin

Etymology

From in- (not”, “un-, negative prefix) + dēfīnītus (definite).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /in.deː.fiːˈniː.tus/, [ɪn.deː.fiːˈniː.tʊs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /in.de.fiˈni.tus/, [in.de.fiˈniː.tus]

Adjective

indēfīnītus (feminine indēfīnīta, neuter indēfīnītum); first/second declension

  1. (Late Latin) indefinite

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indēfīnītus indēfīnīta indēfīnītum indēfīnītī indēfīnītae indēfīnīta
Genitive indēfīnītī indēfīnītae indēfīnītī indēfīnītōrum indēfīnītārum indēfīnītōrum
Dative indēfīnītō indēfīnītae indēfīnītō indēfīnītīs indēfīnītīs indēfīnītīs
Accusative indēfīnītum indēfīnītam indēfīnītum indēfīnītōs indēfīnītās indēfīnīta
Ablative indēfīnītō indēfīnītā indēfīnītō indēfīnītīs indēfīnītīs indēfīnītīs
Vocative indēfīnīte indēfīnīta indēfīnītum indēfīnītī indēfīnītae indēfīnīta

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.