inconveniens

Latin

Etymology

in- + conveniens.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /in.konˈwe.ni.ens/, [ɪŋ.kɔnˈwɛ.ni.ẽːs]

Adjective

inconveniēns (genitive inconvenientis); third declension

  1. unsuitable
  2. dissimilar

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inconveniēns inconveniēns inconvenientēs inconvenientia
Genitive inconvenientis inconvenientis inconvenientium inconvenientium
Dative inconvenientī inconvenientī inconvenientibus inconvenientibus
Accusative inconvenientem inconveniēns inconvenientēs inconvenientia
Ablative inconvenientī inconvenientī inconvenientibus inconvenientibus
Vocative inconveniēns inconveniēns inconvenientēs inconvenientia

Descendants

References


Middle French

Noun

inconveniens m

  1. plural of inconvenient
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.