incongruus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈkon.ɡru.us/, [ɪŋˈkɔŋ.ɡrʊ.ʊs]
Adjective
incongruus (feminine incongrua, neuter incongruum); first/second declension
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incongruus | incongrua | incongruum | incongruī | incongruae | incongrua | |
Genitive | incongruī | incongruae | incongruī | incongruōrum | incongruārum | incongruōrum | |
Dative | incongruō | incongruae | incongruō | incongruīs | incongruīs | incongruīs | |
Accusative | incongruum | incongruam | incongruum | incongruōs | incongruās | incongrua | |
Ablative | incongruō | incongruā | incongruō | incongruīs | incongruīs | incongruīs | |
Vocative | incongrue | incongrua | incongruum | incongruī | incongruae | incongrua |
References
- incongruus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incongruus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.