incantatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of incantō

Participle

incantātus m (feminine incantāta, neuter incantātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative incantātus incantāta incantātum incantātī incantātae incantāta
Genitive incantātī incantātae incantātī incantātōrum incantātārum incantātōrum
Dative incantātō incantātae incantātō incantātīs incantātīs incantātīs
Accusative incantātum incantātam incantātum incantātōs incantātās incantāta
Ablative incantātō incantātā incantātō incantātīs incantātīs incantātīs
Vocative incantāte incantāta incantātum incantātī incantātae incantāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.