incantans

Latin

Etymology

Present participle of incantō.

Participle

incantāns m, f, n (genitive incantantis); third declension

  1. singing
  2. reciting
  3. enchanting

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incantāns incantāns incantantēs incantantia
Genitive incantantis incantantis incantantium incantantium
Dative incantantī incantantī incantantibus incantantibus
Accusative incantantem incantāns incantantēs, incantantīs incantantia
Ablative incantante, incantantī1 incantante, incantantī1 incantantibus incantantibus
Vocative incantāns incantāns incantantēs incantantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.