inaequatus

Latin

Etymology

From in- + aequātus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /i.nae̯ˈkʷaː.tus/, [ɪ.nae̯ˈkʷaː.tʊs]

Adjective

inaequātus (feminine inaequāta, neuter inaequātum); first/second declension

  1. unequal

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inaequātus inaequāta inaequātum inaequātī inaequātae inaequāta
Genitive inaequātī inaequātae inaequātī inaequātōrum inaequātārum inaequātōrum
Dative inaequātō inaequātō inaequātīs
Accusative inaequātum inaequātam inaequātum inaequātōs inaequātās inaequāta
Ablative inaequātō inaequātā inaequātō inaequātīs
Vocative inaequāte inaequāta inaequātum inaequātī inaequātae inaequāta

References

  • inaequatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.