impugno

See also: impugnó and impugnò

Italian

Verb

impugno

  1. first-person singular present indicative of impugnare

Latin

Alternative forms

Etymology

From in- + pugnō (fight, oppose).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /imˈpuɡ.noː/, [ɪmˈpʊŋ.noː]

Verb

impugnō (present infinitive impugnāre, perfect active impugnāvī, supine impugnātum); first conjugation

  1. I attack, fight against.
  2. (figuratively) I impugn, assail.

Conjugation

   Conjugation of impugnō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present impugnō impugnās impugnat impugnāmus impugnātis impugnant
imperfect impugnābam impugnābās impugnābat impugnābāmus impugnābātis impugnābant
future impugnābō impugnābis impugnābit impugnābimus impugnābitis impugnābunt
perfect impugnāvī impugnāvistī impugnāvit impugnāvimus impugnāvistis impugnāvērunt, impugnāvēre
pluperfect impugnāveram impugnāverās impugnāverat impugnāverāmus impugnāverātis impugnāverant
future perfect impugnāverō impugnāveris impugnāverit impugnāverimus impugnāveritis impugnāverint
passive present impugnor impugnāris, impugnāre impugnātur impugnāmur impugnāminī impugnantur
imperfect impugnābar impugnābāris, impugnābāre impugnābātur impugnābāmur impugnābāminī impugnābantur
future impugnābor impugnāberis, impugnābere impugnābitur impugnābimur impugnābiminī impugnābuntur
perfect impugnātus + present active indicative of sum
pluperfect impugnātus + imperfect active indicative of sum
future perfect impugnātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present impugnem impugnēs impugnet impugnēmus impugnētis impugnent
imperfect impugnārem impugnārēs impugnāret impugnārēmus impugnārētis impugnārent
perfect impugnāverim impugnāverīs impugnāverit impugnāverīmus impugnāverītis impugnāverint
pluperfect impugnāvissem impugnāvissēs impugnāvisset impugnāvissēmus impugnāvissētis impugnāvissent
passive present impugner impugnēris, impugnēre impugnētur impugnēmur impugnēminī impugnentur
imperfect impugnārer impugnārēris, impugnārēre impugnārētur impugnārēmur impugnārēminī impugnārentur
perfect impugnātus + present active subjunctive of sum
pluperfect impugnātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present impugnā impugnāte
future impugnātō impugnātō impugnātōte impugnantō
passive present impugnāre impugnāminī
future impugnātor impugnātor impugnantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives impugnāre impugnāvisse impugnātūrum esse impugnārī impugnātum esse impugnātum īrī
participles impugnāns impugnātūrus impugnātus impugnandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
impugnandī impugnandō impugnandum impugnandō impugnātum impugnātū

Descendants

References

  • impugno in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impugno in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • impugno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

Portuguese

Verb

impugno

  1. first-person singular present indicative of impugnar

Spanish

Verb

impugno

  1. First-person singular (yo) present indicative form of impugnar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.