imito

See also: imitó and imitò

Asturian

Verb

imito

  1. first-person singular present indicative of imitar

Catalan

Verb

imito

  1. first-person singular present indicative form of imitar

Galician

Verb

imito

  1. first-person singular present indicative of imitar

Italian

Verb

imito

  1. first-person singular present indicative of imitare

Latin

Etymology

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈi.mi.toː/, [ˈɪ.mɪ.toː]

Verb

imitō (present infinitive imitāre, perfect active imitāvī, supine imitātum); first conjugation

  1. I imitate, copy, mimic

Inflection

   Conjugation of imito (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present imitō imitās imitat imitāmus imitātis imitant
imperfect imitābam imitābās imitābat imitābāmus imitābātis imitābant
future imitābō imitābis imitābit imitābimus imitābitis imitābunt
perfect imitāvī imitāvistī imitāvit imitāvimus imitāvistis imitāvērunt, imitāvēre
pluperfect imitāveram imitāverās imitāverat imitāverāmus imitāverātis imitāverant
future perfect imitāverō imitāveris imitāverit imitāverimus imitāveritis imitāverint
passive present imitor imitāris, imitāre imitātur imitāmur imitāminī imitantur
imperfect imitābar imitābāris, imitābāre imitābātur imitābāmur imitābāminī imitābantur
future imitābor imitāberis, imitābere imitābitur imitābimur imitābiminī imitābuntur
perfect imitātus + present active indicative of sum
pluperfect imitātus + imperfect active indicative of sum
future perfect imitātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present imitem imitēs imitet imitēmus imitētis imitent
imperfect imitārem imitārēs imitāret imitārēmus imitārētis imitārent
perfect imitāverim imitāverīs imitāverit imitāverimus imitāveritis imitāverint
pluperfect imitāvissem imitāvissēs imitāvisset imitāvissēmus imitāvissētis imitāvissent
passive present imiter imitēris, imitēre imitētur imitēmur imitēminī imitentur
imperfect imitārer imitārēris, imitārēre imitārētur imitārēmur imitārēminī imitārentur
perfect imitātus + present active subjunctive of sum
pluperfect imitātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present imitā imitāte
future imitātō imitātō imitātōte imitantō
passive present imitāre imitāminī
future imitātor imitātor imitantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives imitāre imitāvisse imitātūrus esse imitārī imitātus esse imitātum īrī
participles imitāns imitātūrus imitātus imitandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
imitāre imitandī imitandō imitandum imitātum imitātū

References

  • imito in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • imito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

Portuguese

Verb

imito

  1. first-person singular present indicative of imitar

Spanish

Verb

imito

  1. First-person singular (yo) present indicative form of imitar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.