iaciens

Latin

Etymology

Present active participle of iaciō (throw, hurl; emit).

Participle

iaciēns m, f, n (genitive iacientis); third declension

  1. throwing, hurling, casting, flinging: throwing away
  2. laying, setting, establishing, building, founding, constructing, erecting
  3. sending forth, emitting; bringing forth, producing
  4. scattering, sowing, throwing
  5. (as a shadow) projecting
  6. (figuratively) throwing out in speaking, letting fall, uttering, mentioning, declaring

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative iaciēns iaciēns iacientēs iacientia
Genitive iacientis iacientis iacientium iacientium
Dative iacientī iacientī iacientibus iacientibus
Accusative iacientem iaciēns iacientēs, iacientīs iacientia
Ablative iaciente, iacientī1 iaciente, iacientī1 iacientibus iacientibus
Vocative iaciēns iaciēns iacientēs iacientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.