hóta
See also: hota
Icelandic
Etymology
From Old Norse hóta, from Proto-Germanic *hwōtōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhouːta/
- Rhymes: -ouːta
Verb
hóta (weak verb, third-person singular past indicative hótaði, supine hótað)
- (transitive, takes the dative) to threaten
Conjugation
hóta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hóta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hótað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hótandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hóta | við hótum | present (nútíð) |
ég hóti | við hótum |
| þú hótar | þið hótið | þú hótir | þið hótið | ||
| hann, hún, það hótar | þeir, þær, þau hóta | hann, hún, það hóti | þeir, þær, þau hóti | ||
| past (þátíð) |
ég hótaði | við hótuðum | past (þátíð) |
ég hótaði | við hótuðum |
| þú hótaðir | þið hótuðuð | þú hótaðir | þið hótuðuð | ||
| hann, hún, það hótaði | þeir, þær, þau hótuðu | hann, hún, það hótaði | þeir, þær, þau hótuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hóta (þú) | hótið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hótaðu | hótiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hótast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hótast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hótast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hótandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hótast | við hótumst | present (nútíð) |
ég hótist | við hótumst |
| þú hótast | þið hótist | þú hótist | þið hótist | ||
| hann, hún, það hótast | þeir, þær, þau hótast | hann, hún, það hótist | þeir, þær, þau hótist | ||
| past (þátíð) |
ég hótaðist | við hótuðumst | past (þátíð) |
ég hótaðist | við hótuðumst |
| þú hótaðist | þið hótuðust | þú hótaðist | þið hótuðust | ||
| hann, hún, það hótaðist | þeir, þær, þau hótuðust | hann, hún, það hótaðist | þeir, þær, þau hótuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hótast (þú) | hótist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hótastu | hótisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hótaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hótaður | hótuð | hótað | hótaðir | hótaðar | hótuð | |
| accusative (þolfall) |
hótaðan | hótaða | hótað | hótaða | hótaðar | hótuð | |
| dative (þágufall) |
hótuðum | hótaðri | hótuðu | hótuðum | hótuðum | hótuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hótaðs | hótaðrar | hótaðs | hótaðra | hótaðra | hótaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hótaði | hótaða | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu | |
| accusative (þolfall) |
hótaða | hótuðu | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu | |
| dative (þágufall) |
hótaða | hótuðu | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hótaða | hótuðu | hótaða | hótuðu | hótuðu | hótuðu | |
Derived terms
- hótun
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.