hrúga

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈr̥uːa/
    Rhymes: -uːa

Noun

hrúga f (genitive singular hrúgu, nominative plural hrúgur)

  1. heap, pile

Declension
declension of hrúga
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hrúga hrúgan hrúgur hrúgurnar
accusative hrúgu hrúguna hrúgur hrúgurnar
dative hrúgu hrúgunni hrúgum hrúgunum
genitive hrúgu hrúgunnar hrúga/hrúgna hrúganna/hrúgnanna

Synonyms

Verb

hrúga (weak verb, third-person singular past indicative hrúgaði, supine hrúgað)

  1. (transitive, with dative) to heap, throw in a heap

Conjugation
hrúga — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hrúga
supine
(sagnbót)		 hrúgað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrúgandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hrúga við hrúgum present
(nútíð)		 ég hrúgi við hrúgum
þú hrúgar þið hrúgið þú hrúgir þið hrúgið
hann, hún, það hrúgar þeir, þær, þau hrúga hann, hún, það hrúgi þeir, þær, þau hrúgi
past
(þátíð)		 ég hrúgaði við hrúguðum past
(þátíð)		 ég hrúgaði við hrúguðum
þú hrúgaðir þið hrúguðuð þú hrúgaðir þið hrúguðuð
hann, hún, það hrúgaði þeir, þær, þau hrúguðu hann, hún, það hrúgaði þeir, þær, þau hrúguðu
imperative
(boðháttur)		 hrúga (þú) hrúgið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrúgaðu hrúgiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrúgast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hrúgast
supine
(sagnbót)		 hrúgast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrúgandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hrúgast við hrúgumst present
(nútíð)		 ég hrúgist við hrúgumst
þú hrúgast þið hrúgist þú hrúgist þið hrúgist
hann, hún, það hrúgast þeir, þær, þau hrúgast hann, hún, það hrúgist þeir, þær, þau hrúgist
past
(þátíð)		 ég hrúgaðist við hrúguðumst past
(þátíð)		 ég hrúgaðist við hrúguðumst
þú hrúgaðist þið hrúguðust þú hrúgaðist þið hrúguðust
hann, hún, það hrúgaðist þeir, þær, þau hrúguðust hann, hún, það hrúgaðist þeir, þær, þau hrúguðust
imperative
(boðháttur)		 hrúgast (þú) hrúgist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrúgastu hrúgisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrúgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrúgaður hrúguð hrúgað hrúgaðir hrúgaðar hrúguð
accusative
(þolfall)		 hrúgaðan hrúgaða hrúgað hrúgaða hrúgaðar hrúguð
dative
(þágufall)		 hrúguðum hrúgaðri hrúguðu hrúguðum hrúguðum hrúguðum
genitive
(eignarfall)		 hrúgaðs hrúgaðrar hrúgaðs hrúgaðra hrúgaðra hrúgaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrúgaði hrúgaða hrúgaða hrúguðu hrúguðu hrúguðu
accusative
(þolfall)		 hrúgaða hrúguðu hrúgaða hrúguðu hrúguðu hrúguðu
dative
(þágufall)		 hrúgaða hrúguðu hrúgaða hrúguðu hrúguðu hrúguðu
genitive
(eignarfall)		 hrúgaða hrúguðu hrúgaða hrúguðu hrúguðu hrúguðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.