hryggja

Icelandic

Etymology

From Old Norse hryggva, hryggja, from Proto-Germanic *hrewwaną, *hriwwijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈr̥ɪcːa/
    Rhymes: -ɪcːa

Verb

hryggja (weak verb, third-person singular past indicative hryggði, supine hryggt)

  1. to sadden

Conjugation
hryggja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hryggja
supine
(sagnbót)		 hryggt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hryggjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hryggi við hryggjum present
(nútíð)		 ég hryggi við hryggjum
þú hryggir þið hryggið þú hryggir þið hryggið
hann, hún, það hryggir þeir, þær, þau hryggja hann, hún, það hryggi þeir, þær, þau hryggi
past
(þátíð)		 ég hryggði við hryggðum past
(þátíð)		 ég hryggði við hryggðum
þú hryggðir þið hryggðuð þú hryggðir þið hryggðuð
hann, hún, það hryggði þeir, þær, þau hryggðu hann, hún, það hryggði þeir, þær, þau hryggðu
imperative
(boðháttur)		 hrygg (þú) hryggið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hryggðu hryggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hryggjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hryggjast
supine
(sagnbót)		 hryggst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hryggjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hryggist við hryggjumst present
(nútíð)		 ég hryggist við hryggjumst
þú hryggist þið hryggist þú hryggist þið hryggist
hann, hún, það hryggist þeir, þær, þau hryggjast hann, hún, það hryggist þeir, þær, þau hryggist
past
(þátíð)		 ég hryggðist við hryggðumst past
(þátíð)		 ég hryggðist við hryggðumst
þú hryggðist þið hryggðust þú hryggðist þið hryggðust
hann, hún, það hryggðist þeir, þær, þau hryggðust hann, hún, það hryggðist þeir, þær, þau hryggðust
imperative
(boðháttur)		 hryggst (þú) hryggist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hryggstu hryggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hryggður hryggð hryggt hryggðir hryggðar hryggð
accusative
(þolfall)		 hryggðan hryggða hryggt hryggða hryggðar hryggð
dative
(þágufall)		 hryggðum hryggðri hryggðu hryggðum hryggðum hryggðum
genitive
(eignarfall)		 hryggðs hryggðrar hryggðs hryggðra hryggðra hryggðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hryggði hryggða hryggða hryggðu hryggðu hryggðu
accusative
(þolfall)		 hryggða hryggðu hryggða hryggðu hryggðu hryggðu
dative
(þágufall)		 hryggða hryggðu hryggða hryggðu hryggðu hryggðu
genitive
(eignarfall)		 hryggða hryggðu hryggða hryggðu hryggðu hryggðu

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *hrewwaną, *hriwwijaną.

Verb

hryggja

  1. (transitive, with accusative) to distress, to grieve
  2. (transitive, with accusative) to cause to look sad

Conjugation
Conjugation of hryggja — active (weak class 1)
infinitive hryggja
present participle hryggjandi
past participle hrygðr
indicative present past
1st-person singular hryggi hrygða
2nd-person singular hryggir hrygðir
3rd-person singular hryggir hrygði
1st-person plural hryggjum hrygðum
2nd-person plural hryggið hrygðuð
3rd-person plural hryggja hrygðu
subjunctive present past
1st-person singular hryggja hrygða
2nd-person singular hryggir hrygðir
3rd-person singular hryggi hrygði
1st-person plural hryggim hrygðim
2nd-person plural hryggið hrygðið
3rd-person plural hryggi hrygði
imperative present
2nd-person singular hrygg
1st-person plural hryggjum
2nd-person plural hryggið
Conjugation of hryggja — mediopassive (weak class 1)
infinitive hryggjask
present participle hryggjandisk
past participle hrygzk
indicative present past
1st-person singular hryggjumk hrygðumk
2nd-person singular hryggisk hrygðisk
3rd-person singular hryggisk hrygðisk
1st-person plural hryggjumsk hrygðumsk
2nd-person plural hryggizk hrygðuzk
3rd-person plural hryggjask hrygðusk
subjunctive present past
1st-person singular hryggjumk hrygðumk
2nd-person singular hryggisk hrygðisk
3rd-person singular hryggisk hrygðisk
1st-person plural hryggimsk hrygðimsk
2nd-person plural hryggizk hrygðizk
3rd-person plural hryggisk hrygðisk
imperative present
2nd-person singular hrygsk
1st-person plural hryggjumsk
2nd-person plural hryggizk

Descendants

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.