hlýða

Icelandic

Etymology

From Old Norse hlýða, from Proto-Germanic *hliuþijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈl̥iːða/
    Rhymes: -iːða

Verb

hlýða (weak verb, third-person singular past indicative hlýddi, supine hlýtt)

  1. (transitive, intransitive, with dative) to obey
    Hundarnir hlýða okkur ekki!
    The hounds don't obey us!
  2. (formal, intransitive) to listen
    • Hávamál (English source, Icelandic source)
      Inn vari gestur
      er til verðar kemur
      þunnu hljóði þegir,
      eyrum hlýðir,
      en augum skoðar.
      Svo nýsist fróðra hver fyrir.
      The knowing guest
      who goes to the feast,
      In silent attention sits;
      With his ears he hears,
      with his eyes he watches,
      Thus wary are wise men all.

Usage notes

The more common term for “listen” is hlusta.

Conjugation
hlýða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hlýða
supine
(sagnbót)		 hlýtt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hlýðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hlýði við hlýðum present
(nútíð)		 ég hlýði við hlýðum
þú hlýðir þið hlýðið þú hlýðir þið hlýðið
hann, hún, það hlýðir þeir, þær, þau hlýða hann, hún, það hlýði þeir, þær, þau hlýði
past
(þátíð)		 ég hlýddi við hlýddum past
(þátíð)		 ég hlýddi við hlýddum
þú hlýddir þið hlýdduð þú hlýddir þið hlýdduð
hann, hún, það hlýddi þeir, þær, þau hlýddu hann, hún, það hlýddi þeir, þær, þau hlýddu
imperative
(boðháttur)		 hlýð (þú) hlýðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hlýddu hlýðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

Derived terms

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.