heimta
Faroese
Etymology
From Old Norse heimta, from Proto-Germanic *haimatjaną.
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhaim̥ta/
Verb
heimta (third person singular past indicative heimtaði, third person plural past indicative heimtaðu, supine heimtað)
- (rare) fetch
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | heimta | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | heimtandi | |||
| past participle a6 | heimtaður | |||
| supine | heimtað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | heimti | heimtar | heimtar | heimta |
| past | heimtaði | heimtaði | heimtaði | heimtaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | heimta! | — | heimtið! |
Icelandic
Etymology
From the Old Norse heimta, from Proto-Germanic *haimatjaną, cognate with the Swedish hämta, Norwegian hente, Scots hent (“to gather, collect, glean”), French hanter, English haunt.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈheim̥ta/
Verb
heimta (weak verb, third-person singular past indicative heimti, supine heimt)
Conjugation
heimta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að heimta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
heimt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég heimti | við heimtum | present (nútíð) |
ég heimti | við heimtum |
| þú heimtir | þið heimtið | þú heimtir | þið heimtið | ||
| hann, hún, það heimtir | þeir, þær, þau heimta | hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimti | ||
| past (þátíð) |
ég heimti | við heimtum | past (þátíð) |
ég heimti | við heimtum |
| þú heimtir | þið heimtuð | þú heimtir | þið heimtuð | ||
| hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimtu | hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimtu | ||
| imperative (boðháttur) |
heimt (þú) | heimtið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| heimtu | heimtiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
heimtast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að heimtast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
heimst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég heimtist | við heimtumst | present (nútíð) |
ég heimtist | við heimtumst |
| þú heimtist | þið heimtist | þú heimtist | þið heimtist | ||
| hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtast | hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtist | ||
| past (þátíð) |
ég heimtist | við heimtumst | past (þátíð) |
ég heimtist | við heimtumst |
| þú heimtist | þið heimtust | þú heimtist | þið heimtust | ||
| hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtust | hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtust | ||
| imperative (boðháttur) |
heimst (þú) | heimtist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| heimstu | heimtisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
heimtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
heimtur | heimt | heimt | heimtir | heimtar | heimt | |
| accusative (þolfall) |
heimtan | heimta | heimt | heimta | heimtar | heimt | |
| dative (þágufall) |
heimtum | heimtri | heimtu | heimtum | heimtum | heimtum | |
| genitive (eignarfall) |
heimts | heimtrar | heimts | heimtra | heimtra | heimtra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
heimti | heimta | heimta | heimtu | heimtu | heimtu | |
| accusative (þolfall) |
heimta | heimtu | heimta | heimtu | heimtu | heimtu | |
| dative (þágufall) |
heimta | heimtu | heimta | heimtu | heimtu | heimtu | |
| genitive (eignarfall) |
heimta | heimtu | heimta | heimtu | heimtu | heimtu | |
Verb
heimta (weak verb, third-person singular past indicative heimtaði, supine heimtað)
- (transitive, governs the accusative) to demand
Conjugation
heimta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að heimta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
heimtað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég heimta | við heimtum | present (nútíð) |
ég heimti | við heimtum |
| þú heimtar | þið heimtið | þú heimtir | þið heimtið | ||
| hann, hún, það heimtar | þeir, þær, þau heimta | hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimti | ||
| past (þátíð) |
ég heimtaði | við heimtuðum | past (þátíð) |
ég heimtaði | við heimtuðum |
| þú heimtaðir | þið heimtuðuð | þú heimtaðir | þið heimtuðuð | ||
| hann, hún, það heimtaði | þeir, þær, þau heimtuðu | hann, hún, það heimtaði | þeir, þær, þau heimtuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
heimta (þú) | heimtið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| heimtaðu | heimtiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
heimtast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að heimtast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
heimtast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég heimtast | við heimtumst | present (nútíð) |
ég heimtist | við heimtumst |
| þú heimtast | þið heimtist | þú heimtist | þið heimtist | ||
| hann, hún, það heimtast | þeir, þær, þau heimtast | hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtist | ||
| past (þátíð) |
ég heimtaðist | við heimtuðumst | past (þátíð) |
ég heimtaðist | við heimtuðumst |
| þú heimtaðist | þið heimtuðust | þú heimtaðist | þið heimtuðust | ||
| hann, hún, það heimtaðist | þeir, þær, þau heimtuðust | hann, hún, það heimtaðist | þeir, þær, þau heimtuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
heimtast (þú) | heimtist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| heimtastu | heimtisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
heimtaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
heimtaður | heimtuð | heimtað | heimtaðir | heimtaðar | heimtuð | |
| accusative (þolfall) |
heimtaðan | heimtaða | heimtað | heimtaða | heimtaðar | heimtuð | |
| dative (þágufall) |
heimtuðum | heimtaðri | heimtuðu | heimtuðum | heimtuðum | heimtuðum | |
| genitive (eignarfall) |
heimtaðs | heimtaðrar | heimtaðs | heimtaðra | heimtaðra | heimtaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
heimtaði | heimtaða | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu | |
| accusative (þolfall) |
heimtaða | heimtuðu | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu | |
| dative (þágufall) |
heimtaða | heimtuðu | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu | |
| genitive (eignarfall) |
heimtaða | heimtuðu | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu | |
See also
- krefjast
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.