hanna
See also: Hanna
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhanːa/
- Rhymes: -anːa
Verb
hanna (weak verb, third-person singular past indicative hannaði, supine hannað)
- (transitive, with accusative) to design
Conjugation
hanna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hanna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hannað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hannandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hanna | við hönnum | present (nútíð) |
ég hanni | við hönnum |
| þú hannar | þið hannið | þú hannir | þið hannið | ||
| hann, hún, það hannar | þeir, þær, þau hanna | hann, hún, það hanni | þeir, þær, þau hanni | ||
| past (þátíð) |
ég hannaði | við hönnuðum | past (þátíð) |
ég hannaði | við hönnuðum |
| þú hannaðir | þið hönnuðuð | þú hannaðir | þið hönnuðuð | ||
| hann, hún, það hannaði | þeir, þær, þau hönnuðu | hann, hún, það hannaði | þeir, þær, þau hönnuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hanna (þú) | hannið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hannaðu | hanniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hannast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hannast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hannast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hannandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hannast | við hönnumst | present (nútíð) |
ég hannist | við hönnumst |
| þú hannast | þið hannist | þú hannist | þið hannist | ||
| hann, hún, það hannast | þeir, þær, þau hannast | hann, hún, það hannist | þeir, þær, þau hannist | ||
| past (þátíð) |
ég hannaðist | við hönnuðumst | past (þátíð) |
ég hannaðist | við hönnuðumst |
| þú hannaðist | þið hönnuðust | þú hannaðist | þið hönnuðust | ||
| hann, hún, það hannaðist | þeir, þær, þau hönnuðust | hann, hún, það hannaðist | þeir, þær, þau hönnuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hannast (þú) | hannist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hannastu | hannisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hannaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hannaður | hönnuð | hannað | hannaðir | hannaðar | hönnuð | |
| accusative (þolfall) |
hannaðan | hannaða | hannað | hannaða | hannaðar | hönnuð | |
| dative (þágufall) |
hönnuðum | hannaðri | hönnuðu | hönnuðum | hönnuðum | hönnuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hannaðs | hannaðrar | hannaðs | hannaðra | hannaðra | hannaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hannaði | hannaða | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| accusative (þolfall) |
hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| dative (þágufall) |
hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
Derived terms
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.