głos

See also: glos

Kashubian

Etymology

From Proto-Slavic *golsъ.

Noun

głos m

  1. voice

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *golsъ.

Pronunciation
  • IPA(key): [ɡwɔs]

Noun

głos m (diminutive głosk)

  1. voice

Declension
Declension of głos
Singular Dual Plural
Nominative głos głosa głose
Genitive głosa głosowu głosow
Dative głosoju głosoma głosam
Accusative głos głosa głose
Instrumental głosom głosoma głosami
Locative głosu głosoma głosach

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *golsъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡwɔs/
  • audio(file)

Noun

głos m inan

  1. voice
  2. vote, an individual's choice in an election
  3. floor, right to speak during a debate, e.g. in a parliament
  4. call, cry, sound made by an animal, especially a bird
  5. (informal) sound, volume
    Wyłącz głos w telewizorze.
    Mute the TV.

Declension
declension of głos
singular plural
nominative głos głosy
genitive głosu głosów
dative głosowi głosom
accusative głos głosy
instrumental głosem głosami
locative głosie głosach
vocative głosie głosy

Further reading
  • głos in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.