gęgać

Polish

Etymology

Onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡɛŋ.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

gęgać impf

  1. to gaggle; to make the sound of a goose
  2. (derogatory) to speak inanely, to speak nonsense, to jabber

Conjugation
Conjugation of gęgać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive gęgać
present tense 1st gęgam gęgamy
2nd gęgasz gęgacie
3rd gęga gęgają
past tense 1st gęgałem gęgałam gęgaliśmy gęgałyśmy
2nd gęgałeś gęgałaś gęgaliście gęgałyście
3rd gęgał gęgała gęgało gęgali gęgały
future tense 1st będę gęgał1 będę gęgała1 będziemy gęgali1 będziemy gęgały1
2nd będziesz gęgał1 będziesz gęgała1 będziecie gęgali1 będziecie gęgały1
3rd będzie gęgał1 będzie gęgała1 będzie gęgało1 będą gęgali1 będą gęgały1
conditional 1st gęgałbym gęgałabym gęgalibyśmy gęgałybyśmy
2nd gęgałbyś gęgałabyś gęgalibyście gęgałybyście
3rd gęgałby gęgałaby gęgałoby gęgaliby gęgałyby
imperative 1st — gęgajmy
2nd gęgaj gęgajcie
3rd niech gęga niech gęgają
active adjectival participle gęgający gęgająca gęgające gęgający gęgające
passive adjectival participle gęgany gęgana gęgane gęgani gęgane
contemporary adverbial participle gęgając
impersonal past gęgano
verbal noun gęganie
1 or: będę gęgać, będziesz gęgać etc.

Further reading
  • gęgać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.