gök

See also: Gök and gok

Swedish

Etymology

From Old Norse gø̄ker, from Old Norse gaukr, from Proto-Germanic *gaukaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /jøːk/

Noun

gök c

  1. cuckoo; a bird
  2. (slang) penis

Declension

Declension of gök 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative gök göken gökar gökarna
Genitive göks gökens gökars gökarnas
  • (penis): göka

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish گوك (gök, blue, green, sky), from Old Anatolian Turkish [script needed] (gök, blue, green), from Proto-Turkic *gȫk (blue, green). Cognate with Old Turkic 𐰚𐰇𐰚 (kök, blue).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɟøk/

Noun

gök (definite accusative göğü, plural gökler)

  1. sky
  2. blue

Declension

Inflection
Nominative gök
Definite accusative göğü
Singular Plural
Nominative gök gökler
Definite accusative göğü gökleri
Dative göğe göklere
Locative gökte göklerde
Ablative gökten göklerden
Genitive göğün göklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular göğüm göklerim
2nd singular göğün göklerin
3rd singular göğü gökleri
1st plural göğümüz göklerimiz
2nd plural göğünüz gökleriniz
3rd plural gökleri gökleri

See also

Colors in Turkish · renkler (layout · text)
     beyaz, ak      gri, boz      siyah, kara
             kırmızı, kızıl ; kırmızı, al              turuncu ; kahverengi, boz              sarı ; bej
             limon çürüğü              yeşil             
             camgöbeği ; turkuaz              gök, mavi              lacivert
             eflatun ; mor              pembe ; mor              yavruağzı

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *gȫk (blue, green).

Adjective

gök

  1. blue
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.