gustaturus
Latin
Etymology
Future active participle of gustō.
Participle
gustātūrus m (feminine gustātūra, neuter gustātūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | gustātūrus | gustātūra | gustātūrum | gustātūrī | gustātūrae | gustātūra | |
Genitive | gustātūrī | gustātūrae | gustātūrī | gustātūrōrum | gustātūrārum | gustātūrōrum | |
Dative | gustātūrō | gustātūrae | gustātūrō | gustātūrīs | gustātūrīs | gustātūrīs | |
Accusative | gustātūrum | gustātūram | gustātūrum | gustātūrōs | gustātūrās | gustātūra | |
Ablative | gustātūrō | gustātūrā | gustātūrō | gustātūrīs | gustātūrīs | gustātūrīs | |
Vocative | gustātūre | gustātūra | gustātūrum | gustātūrī | gustātūrae | gustātūra |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.