grýta

Icelandic

Etymology

From Old Norse grýta. Related to grjót (“stones, rubble”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkriːta/
  • Rhymes: -iːta

Verb

grýta (weak verb, third-person singular past indicative grýtti, supine grýtt)

  1. (transitive, with accusative) to stone, to pelt with stones
  2. (transitive, with dative) to hurl, to fling

Conjugation
grýta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að grýta
supine
(sagnbót)		 grýtt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 grýtandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég grýti við grýtum present
(nútíð)		 ég grýti við grýtum
þú grýtir þið grýtið þú grýtir þið grýtið
hann, hún, það grýtir þeir, þær, þau grýta hann, hún, það grýti þeir, þær, þau grýti
past
(þátíð)		 ég grýtti við grýttum past
(þátíð)		 ég grýtti við grýttum
þú grýttir þið grýttuð þú grýttir þið grýttuð
hann, hún, það grýtti þeir, þær, þau grýttu hann, hún, það grýtti þeir, þær, þau grýttu
imperative
(boðháttur)		 grýt (þú) grýtið (þið)
Forms with appended personal pronoun
grýttu grýtiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grýtast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að grýtast
supine
(sagnbót)		 grýst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 grýtandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég grýtist við grýtumst present
(nútíð)		 ég grýtist við grýtumst
þú grýtist þið grýtist þú grýtist þið grýtist
hann, hún, það grýtist þeir, þær, þau grýtast hann, hún, það grýtist þeir, þær, þau grýtist
past
(þátíð)		 ég grýttist við grýttumst past
(þátíð)		 ég grýttist við grýttumst
þú grýttist þið grýttust þú grýttist þið grýttust
hann, hún, það grýttist þeir, þær, þau grýttust hann, hún, það grýttist þeir, þær, þau grýttust
imperative
(boðháttur)		 grýst (þú) grýtist (þið)
Forms with appended personal pronoun
grýstu grýtisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grýttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 grýttur grýtt grýtt grýttir grýttar grýtt
accusative
(þolfall)		 grýttan grýtta grýtt grýtta grýttar grýtt
dative
(þágufall)		 grýttum grýttri grýttu grýttum grýttum grýttum
genitive
(eignarfall)		 grýtts grýttrar grýtts grýttra grýttra grýttra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 grýtti grýtta grýtta grýttu grýttu grýttu
accusative
(þolfall)		 grýtta grýttu grýtta grýttu grýttu grýttu
dative
(þágufall)		 grýtta grýttu grýtta grýttu grýttu grýttu
genitive
(eignarfall)		 grýtta grýttu grýtta grýttu grýttu grýttu

Noun

grýta f (genitive singular grýtu, nominative plural grýtur)

  1. small pot, kettle
  2. purslane (plant of the family Portulacaceae)

Declension
declension of grýta
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative grýta grýtan grýtur grýturnar
accusative grýtu grýtuna grýtur grýturnar
dative grýtu grýtunni grýtum grýtunum
genitive grýtu grýtunnar grýta grýtanna

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.