gratulatus

Latin

Etymology

Perfect participle of grātulor

Participle

grātulātus m (feminine grātulāta, neuter grātulātum); first/second declension

  1. congratulated
  2. rejoiced

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative grātulātus grātulāta grātulātum grātulātī grātulātae grātulāta
Genitive grātulātī grātulātae grātulātī grātulātōrum grātulātārum grātulātōrum
Dative grātulātō grātulātae grātulātō grātulātīs grātulātīs grātulātīs
Accusative grātulātum grātulātam grātulātum grātulātōs grātulātās grātulāta
Ablative grātulātō grātulātā grātulātō grātulātīs grātulātīs grātulātīs
Vocative grātulāte grātulāta grātulātum grātulātī grātulātae grātulāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.