goddef
Welsh
Etymology
From Proto-Celtic *damyeti.
Verb
goddef (first-person singular present goddefaf)
Conjugation
Conjugation (literary)
singular | plural | impersonal | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | |||
present indicative/future | goddefaf | goddefi | goddefa | goddefwn | goddefwch | goddefant | goddefir | |
imperfect (indicative/subjunctive)/ conditional |
goddefwn | goddefit | goddefai | goddefem | goddefech | goddefent | goddefid | |
preterite | goddefais | goddefaist | goddefodd | goddefasom | goddefasoch | goddefasant | goddefwyd | |
pluperfect | goddefaswn | goddefasit | goddefasai | goddefasem | goddefasech | goddefasent | goddefasid, goddefesid | |
present subjunctive | goddefwyf | goddefych | goddefo | goddefom | goddefoch | goddefont | goddefer | |
imperative | — | goddefa | goddefed | goddefwn | goddefwch | goddefent | goddefer | |
verbal noun | goddef | |||||||
verbal adjectives | goddefedig goddefadwy |
Conjugation (colloquial)
Inflected colloquial forms | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | |
future | goddefa i, goddefaf i | goddefi di | goddefith o/e/hi, goddefiff e/hi | goddefwn ni | goddefwch chi | goddefan nhw |
conditional | goddefwn i, goddefswn i | goddefet ti, goddefset ti | goddefai fo/fe/hi, goddefsai fo/fe/hi | goddefen ni, goddefsen ni | goddefech chi, goddefsech chi | goddefen nhw, goddefsen nhw |
preterite | goddefais i, goddefes i | goddefaist ti, goddefest ti | goddefodd o/e/hi | goddefon ni | goddefoch chi | goddefon nhw |
imperative | — | goddefa | — | — | goddefwch | — |
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh. |
Derived terms
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.