glui

Esperanto

Etymology

From gluo +‎ -i.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡlui/
  • Hyphenation: glu‧i
  • Rhymes: -ui

Verb

glui (present gluas, past gluis, future gluos, conditional gluus, volitive gluu)

  1. (transitive) to glue, stick, paste
    • Ferenc Szilagyi, “La dolĉa portreto” in La Granda Aventuro kaj aliaj noveloj,
      Mi do eltondis la portreton kaj volis ĝin glui sur la supron de la letero.
      So I cut out the picture and was intending to glue it onto the top of the letter.
    • Ivan H. Krestanoff (translator), “Vilao apud la maro” in Nuntempaj Rakontoj by G. P. Stamatov,
      ŝi levis lian kapon kaj pasie gluis siajn lipojn al la liaj.
      she lifted his head and passionately stuck her lips to his.
    Synonym: alglui

Conjugation
Conjugation of glui
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense gluas gluis gluos
active participle gluanta gluantaj gluinta gluintaj gluonta gluontaj
acc. gluantan gluantajn gluintan gluintajn gluontan gluontajn
passive participle gluata gluataj gluita gluitaj gluota gluotaj
acc. gluatan gluatajn gluitan gluitajn gluotan gluotajn
nominal active participle gluanto gluantoj gluinto gluintoj gluonto gluontoj
acc. gluanton gluantojn gluinton gluintojn gluonton gluontojn
nominal passive participle gluato gluatoj gluito gluitoj gluoto gluotoj
acc. gluaton gluatojn gluiton gluitojn gluoton gluotojn
adverbial active participle gluante gluinte gluonte
adverbial passive participle gluate gluite gluote
infinitive glui imperative gluu conditional gluus

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.