gerekmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كركمك‎ (gerekmek, “to be needful, be necessary, be fitting, be suitable, be lacking”), reflexive of Proto-Turkic *gẹrge- (“to need”).[1] Cognate with Old Turkic [script needed] (kerge-, “to lack, require, need”), Azerbaijani gərəkmək and gərək, see it for more cognates.

Verb

gerekmek (third-person singular simple present gerekir)

(intransitive) to be necessary, be needed, be required

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	gerekirim	gerekirsin	gerekir	gerekiriz	gerekirsiniz	gerekirler
	present continuous	gerekiyorum	gerekiyorsun	gerekiyor	gerekiyoruz	gerekiyorsunuz	gerekiyorlar
	past definite	gerektim	gerektin	gerekti	gerektik	gerektiniz	gerektiler
	past continuous	gerekiyordum	gerekiyordun	gerekiyordu	gerekiyorduk	gerekiyordunuz	gerekiyorlardı
	future simple	gerekeceğim	gerekeceksin	gerekecek	gerekeceğiz	gerekeceksiniz	gerekecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	gerekir miyim?	gerekir misin?	gerekir mi?	gerekir miyiz?	gerekir misiniz?	gerekirler mi?
	present continuous	gerekiyor muyum?	gerekiyor musun?	gerekiyor mu?	gerekiyor muyuz?	gerekiyor musunuz?	gerekiyorlar mı?
	past definite	gerektim mi?	gerektin mi?	gerekti mi?	gerektik mi?	gerektiniz mi?	gerektiler mi?
	past continuous	gerekiyor muydum?	gerekiyor muydun?	gerekiyor muydu?	gerekiyor muyduk?	gerekiyor muydunuz?	gerekiyorlar mıydı?
	future simple	gerekecek miyim?	gerekecek misin?	gerekecek mi?	gerekecek miyiz?	gerekecek misiniz?	gerekecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	gerekmem	gerekmezsin	gerekmez	gerekmeyiz	gerekmezsiniz	gerekmezler
	present continuous	gerekmiyorum	gerekmiyorsun	gerekmiyor	gerekmiyoruz	gerekmiyorsunuz	gerekmiyorlar
	past definite	gerekmedim	gerekmedin	gerekmedi	gerekmedik	gerekmediniz	gerekmediler
	past continuous	gerekmiyordum	gerekmiyordun	gerekmiyordu	gerekmiyorduk	gerekmiyordunuz	gerekmiyordular
	future simple	gerekmeyeceğim	gerekmeyeceksin	gerekmeyecek	gerekmeyeceğiz	gerekmeyeceksiniz	gerekmeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	gerekmez miyim?	gerekmez misin?	gerekmez mi?	gerekmez miyiz?	gerekmez misiniz?	gerekmezler mi?
	present continuous	gerekmiyor muyum?	gerekmiyor musun?	gerekmiyor mu?	gerekmiyor muyuz?	gerekmiyor musunuz?	gerekmiyorlar mı?
	past definite	gerekmedim mi?	gerekmedin mi?	gerekmedi mi?	gerekmedik mi?	gerekmediniz mi?	gerekmediler mi?
	past continuous	gerekmiyor muydum?	gerekmiyor muydun?	gerekmiyor muydu?	gerekmiyor muyduk?	gerekmiyor muydunuz?	gerekmiyorlar mıydı?
	future simple	gerekmeyecek miyim?	gerekmeyecek misin?	gerekmeyecek mi?	gerekmeyecek miyiz?	gerekmeyecek misiniz?	gerekmeyecekler mi?

Derived terms

gerekme
gerekiş
gereken
gerekçe
gerekilmek
gerektirmek
gerekmemek
gerekememek
gerekebilmek

Related terms

gerek
gereç

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*gẹrge-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*gẹrge-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill