gerek

See also: GEREK

Turkish

Etymology

From Old Turkish.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɟeˈɾec/
  • Hyphenation: ge‧rek

Adjective

gerek (comparative daha gerek, superlative en gerek)

  1. necessary, required

Noun

gerek (definite accusative gereği, plural gerekler)

  1. necessity, requirement

Declension

Inflection
Nominative gerek
Definite accusative gereği
Singular Plural
Nominative gerek gerekler
Definite accusative gereği gerekleri
Dative gereğe gereklere
Locative gerekte gereklerde
Ablative gerekten gereklerden
Genitive gereğin gereklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular gereğim gereklerim
2nd singular gereğin gereklerin
3rd singular gereği gerekleri
1st plural gereğimiz gereklerimiz
2nd plural gereğiniz gerekleriniz
3rd plural gerekleri gerekleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular gereğim gereklerim
2nd singular gereksin gereklersin
3rd singular gerek
gerektir
gerekler
gereklerdir
1st plural gerekiz gerekleriz
2nd plural gereksiniz gereklersiniz
3rd plural gerekler gereklerdir

Synonyms

  • icap

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.