gapić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡa.pʲit͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

gapić impf

  1. (reflexive, colloquial) to stare, to gawk, to gawp
    Na co się gapisz? ― What are you looking/staring at?

Conjugation
Conjugation of gapić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive gapić
present tense 1st gapię gapimy
2nd gapisz gapicie
3rd gapi gapią
past tense 1st gapiłem gapiłam gapiliśmy gapiłyśmy
2nd gapiłeś gapiłaś gapiliście gapiłyście
3rd gapił gapiła gapiło gapili gapiły
future tense 1st będę gapił1 będę gapiła1 będziemy gapili1 będziemy gapiły1
2nd będziesz gapił1 będziesz gapiła1 będziecie gapili1 będziecie gapiły1
3rd będzie gapił1 będzie gapiła1 będzie gapiło1 będą gapili1 będą gapiły1
conditional 1st gapiłbym gapiłabym gapilibyśmy gapiłybyśmy
2nd gapiłbyś gapiłabyś gapilibyście gapiłybyście
3rd gapiłby gapiłaby gapiłoby gapiliby gapiłyby
imperative 1st — gapmy
2nd gap gapcie
3rd niech gapi niech gapią
active adjectival participle gapiący gapiąca gapiące gapiący gapiące
contemporary adverbial participle gapiąc
impersonal past gapiono
verbal noun gapienie
1 or: będę gapić, będziesz gapić etc.

Further reading
  • gapić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gapić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.