flexibilis

Latin

Etymology

From flectō (I bend, curve) + -ibilis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /flekˈsi.bi.lis/, [fɫɛkˈsɪ.bɪ.lɪs]

Adjective

flexibilis (neuter flexibile); third declension

  1. flexible, pliant, able to be bent
  2. (of persons) tractable, pliant
  3. (of persons, derogatory) fickle, wavering, inconstant
  4. (grammar) inflectable

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative flexibilis flexibile flexibilēs flexibilia
Genitive flexibilis flexibilis flexibilium flexibilium
Dative flexibilī flexibilī flexibilibus flexibilibus
Accusative flexibilem flexibile flexibilēs, flexibilīs flexibilia
Ablative flexibilī flexibilī flexibilibus flexibilibus
Vocative flexibilis flexibile flexibilēs flexibilia

Synonyms

Antonyms

  • (grammar): inflexibilis

Derived terms

Descendants

References

  • flexibilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • flexibilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • flexibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.