flengja

Icelandic

Etymology

From Old Norse flengja, from Proto-Germanic *flangijaną, nasalized form of Proto-Indo-European *pleh₂k-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfleiɲca/
    Rhymes: -eiɲca

Verb

flengja (weak verb, third-person singular past indicative flengdi, supine flengt)

  1. to spank
    Ég flengi ekki börn.
    I don't spank children.

Conjugation
flengja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að flengja
supine
(sagnbót)		 flengt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 flengjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég flengi við flengjum present
(nútíð)		 ég flengi við flengjum
þú flengir þið flengið þú flengir þið flengið
hann, hún, það flengir þeir, þær, þau flengja hann, hún, það flengi þeir, þær, þau flengi
past
(þátíð)		 ég flengdi við flengdum past
(þátíð)		 ég flengdi við flengdum
þú flengdir þið flengduð þú flengdir þið flengduð
hann, hún, það flengdi þeir, þær, þau flengdu hann, hún, það flengdi þeir, þær, þau flengdu
imperative
(boðháttur)		 fleng (þú) flengið (þið)
Forms with appended personal pronoun
flengdu flengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flengjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að flengjast
supine
(sagnbót)		 flengst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 flengjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég flengist við flengjumst present
(nútíð)		 ég flengist við flengjumst
þú flengist þið flengist þú flengist þið flengist
hann, hún, það flengist þeir, þær, þau flengjast hann, hún, það flengist þeir, þær, þau flengist
past
(þátíð)		 ég flengdist við flengdumst past
(þátíð)		 ég flengdist við flengdumst
þú flengdist þið flengdust þú flengdist þið flengdust
hann, hún, það flengdist þeir, þær, þau flengdust hann, hún, það flengdist þeir, þær, þau flengdust
imperative
(boðháttur)		 flengst (þú) flengist (þið)
Forms with appended personal pronoun
flengstu flengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 flengdur flengd flengt flengdir flengdar flengd
accusative
(þolfall)		 flengdan flengda flengt flengda flengdar flengd
dative
(þágufall)		 flengdum flengdri flengdu flengdum flengdum flengdum
genitive
(eignarfall)		 flengds flengdrar flengds flengdra flengdra flengdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 flengdi flengda flengda flengdu flengdu flengdu
accusative
(þolfall)		 flengda flengdu flengda flengdu flengdu flengdu
dative
(þágufall)		 flengda flengdu flengda flengdu flengdu flengdu
genitive
(eignarfall)		 flengda flengdu flengda flengdu flengdu flengdu

Synonyms

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.