femineus

Latin

Alternative forms

Etymology

fēmina + -eus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /feːˈmi.ne.us/, [feːˈmɪ.ne.ʊs]

Adjective

fēmineus (feminine fēminea, neuter fēmineum); first/second declension

  1. womanly, feminine
  2. effeminate, unmanly

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fēmineus fēminea fēmineum fēmineī fēmineae fēminea
Genitive fēmineī fēmineae fēmineī fēmineōrum fēmineārum fēmineōrum
Dative fēmineō fēmineae fēmineō fēmineīs fēmineīs fēmineīs
Accusative fēmineum fēmineam fēmineum fēmineōs fēmineās fēminea
Ablative fēmineō fēmineā fēmineō fēmineīs fēmineīs fēmineīs
Vocative fēminee fēminea fēmineum fēmineī fēmineae fēminea

References

  • femineus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • femineus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • femineus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.