falsaturus

Latin

Etymology

Future active participle of falsō

Participle

falsātūrus m (feminine falsātūra, neuter falsātūrum); first/second declension

  1. about to falsify

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative falsātūrus falsātūra falsātūrum falsātūrī falsātūrae falsātūra
Genitive falsātūrī falsātūrae falsātūrī falsātūrōrum falsātūrārum falsātūrōrum
Dative falsātūrō falsātūrae falsātūrō falsātūrīs falsātūrīs falsātūrīs
Accusative falsātūrum falsātūram falsātūrum falsātūrōs falsātūrās falsātūra
Ablative falsātūrō falsātūrā falsātūrō falsātūrīs falsātūrīs falsātūrīs
Vocative falsātūre falsātūra falsātūrum falsātūrī falsātūrae falsātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.