eggja

Faroese

Etymology

From Old Norse eggja.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɛt͡ʃːa/
    Rhymes: -ɛt͡ʃːa
    Homophone: eggjað

Verb

eggja (third person singular past indicative eggjaði, third person plural past indicative eggjaðu, supine eggjað)

  1. to sharpen
  2. to incite

Conjugation
   Conjugation of eggja
v-30
infinitive eggja
present participle eggjandi
past participle a6 eggjaður
supine eggjað
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present eggji eggjar eggjar eggja
past eggjaði eggjaði eggjaði eggjaðu
imperative – tú – tit
present — eggja! — eggjið!

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɛcːa/
    Rhymes: -ɛcːa
    Homophone: Eggja

Verb

eggja (weak verb, third-person singular past indicative eggjaði, supine eggjað)

  1. to incite or egg on

Conjugation
eggja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að eggja
supine
(sagnbót)		 eggjað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 eggjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég eggja við eggjum present
(nútíð)		 ég eggi við eggjum
þú eggjar þið eggið þú eggir þið eggið
hann, hún, það eggjar þeir, þær, þau eggja hann, hún, það eggi þeir, þær, þau eggi
past
(þátíð)		 ég eggjaði við eggjuðum past
(þátíð)		 ég eggjaði við eggjuðum
þú eggjaðir þið eggjuðuð þú eggjaðir þið eggjuðuð
hann, hún, það eggjaði þeir, þær, þau eggjuðu hann, hún, það eggjaði þeir, þær, þau eggjuðu
imperative
(boðháttur)		 eggja (þú) eggið (þið)
Forms with appended personal pronoun
eggjaðu eggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
eggjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að eggjast
supine
(sagnbót)		 eggjast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 eggjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég eggjast við eggjumst present
(nútíð)		 ég eggist við eggjumst
þú eggjast þið eggist þú eggist þið eggist
hann, hún, það eggjast þeir, þær, þau eggjast hann, hún, það eggist þeir, þær, þau eggist
past
(þátíð)		 ég eggjaðist við eggjuðumst past
(þátíð)		 ég eggjaðist við eggjuðumst
þú eggjaðist þið eggjuðust þú eggjaðist þið eggjuðust
hann, hún, það eggjaðist þeir, þær, þau eggjuðust hann, hún, það eggjaðist þeir, þær, þau eggjuðust
imperative
(boðháttur)		 eggjast (þú) eggist (þið)
Forms with appended personal pronoun
eggjastu eggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
eggjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 eggjaður eggjuð eggjað eggjaðir eggjaðar eggjuð
accusative
(þolfall)		 eggjaðan eggjaða eggjað eggjaða eggjaðar eggjuð
dative
(þágufall)		 eggjuðum eggjaðri eggjuðu eggjuðum eggjuðum eggjuðum
genitive
(eignarfall)		 eggjaðs eggjaðrar eggjaðs eggjaðra eggjaðra eggjaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 eggjaði eggjaða eggjaða eggjuðu eggjuðu eggjuðu
accusative
(þolfall)		 eggjaða eggjuðu eggjaða eggjuðu eggjuðu eggjuðu
dative
(þágufall)		 eggjaða eggjuðu eggjaða eggjuðu eggjuðu eggjuðu
genitive
(eignarfall)		 eggjaða eggjuðu eggjaða eggjuðu eggjuðu eggjuðu

Noun

eggja n

  1. indefinite genitive plural of egg

Noun

eggja f

  1. indefinite genitive plural of egg

Old Norse

Etymology

From egg f (“edge”), from Proto-Germanic *agjō (“edge”). Ultimately from Proto-Indo-European *h₂eḱ- (“sharp”).

Verb

eggja

  1. (ditransitive, with accusative and genitive) to incite, egg on to do
    eggja einhvern (acc.) einhvers (gen.)
    to egg someone on to do something

Conjugation
Conjugation of eggja — active (weak class 2)
infinitive eggja
present participle eggjandi
past participle eggjaðr
indicative present past
1st-person singular eggja eggjaða
2nd-person singular eggjar eggjaðir
3rd-person singular eggjar eggjaði
1st-person plural eggjum eggjuðum
2nd-person plural eggjið eggjuðuð
3rd-person plural eggja eggjuðu
subjunctive present past
1st-person singular eggja eggjaða
2nd-person singular eggjir eggjaðir
3rd-person singular eggji eggjaði
1st-person plural eggjim eggjaðim
2nd-person plural eggjið eggjaðið
3rd-person plural eggji eggjaði
imperative present
2nd-person singular eggja
1st-person plural eggjum
2nd-person plural eggjið
Conjugation of eggja — mediopassive (weak class 2)
infinitive eggjask
present participle eggjandisk
past participle eggjazk
indicative present past
1st-person singular eggjumk eggjuðumk
2nd-person singular eggjask eggjaðisk
3rd-person singular eggjask eggjaðisk
1st-person plural eggjumsk eggjuðumsk
2nd-person plural eggjizk eggjuðuzk
3rd-person plural eggjask eggjuðusk
subjunctive present past
1st-person singular eggjumk eggjuðumk
2nd-person singular eggjisk eggjaðisk
3rd-person singular eggjisk eggjaðisk
1st-person plural eggjimsk eggjaðimsk
2nd-person plural eggjizk eggjaðizk
3rd-person plural eggjisk eggjaðisk
imperative present
2nd-person singular eggjask
1st-person plural eggjumsk
2nd-person plural eggjizk

Derived terms

Descendants

References

eggja in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.