efa

See also: Efa, EFA, and ɛ̀fá

Amis

Etymology

Noun

efa

  1. horse

Catalan

Noun

efa f (plural efes)

  1. The name of the Latin-script letter F.

Finnish

Noun

efa

  1. saw-scaled viper, Indian saw-scaled viper, little Indian viper (Echis carinatus)

Declension
Inflection of efa (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative efa efat
genitive efan efojen
partitive efaa efoja
illative efaan efoihin
singular plural
nominative efa efat
accusative nom. efa efat
gen. efan
genitive efan efojen
efainrare
partitive efaa efoja
inessive efassa efoissa
elative efasta efoista
illative efaan efoihin
adessive efalla efoilla
ablative efalta efoilta
allative efalle efoille
essive efana efoina
translative efaksi efoiksi
instructive — efoin
abessive efatta efoitta
comitative — efoineen

Synonyms

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɛːva/
    Rhymes: -ɛːva
    Homophone: Eva

Verb

efa (weak verb, third-person singular past indicative efaði, supine efað)

  1. to doubt

Conjugation
efa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að efa
supine
(sagnbót)		 efað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 efandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég efa við efum present
(nútíð)		 ég efi við efum
þú efar þið efið þú efir þið efið
hann, hún, það efar þeir, þær, þau efa hann, hún, það efi þeir, þær, þau efi
past
(þátíð)		 ég efaði við efuðum past
(þátíð)		 ég efaði við efuðum
þú efaðir þið efuðuð þú efaðir þið efuðuð
hann, hún, það efaði þeir, þær, þau efuðu hann, hún, það efaði þeir, þær, þau efuðu
imperative
(boðháttur)		 efa (þú) efið (þið)
Forms with appended personal pronoun
efaðu efiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
efast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að efast
supine
(sagnbót)		 efast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 efandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég efast við efumst present
(nútíð)		 ég efist við efumst
þú efast þið efist þú efist þið efist
hann, hún, það efast þeir, þær, þau efast hann, hún, það efist þeir, þær, þau efist
past
(þátíð)		 ég efaðist við efuðumst past
(þátíð)		 ég efaðist við efuðumst
þú efaðist þið efuðust þú efaðist þið efuðust
hann, hún, það efaðist þeir, þær, þau efuðust hann, hún, það efaðist þeir, þær, þau efuðust
imperative
(boðháttur)		 efast (þú) efist (þið)
Forms with appended personal pronoun
efastu efisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
efaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 efaður efuð efað efaðir efaðar efuð
accusative
(þolfall)		 efaðan efaða efað efaða efaðar efuð
dative
(þágufall)		 efuðum efaðri efuðu efuðum efuðum efuðum
genitive
(eignarfall)		 efaðs efaðrar efaðs efaðra efaðra efaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 efaði efaða efaða efuðu efuðu efuðu
accusative
(þolfall)		 efaða efuðu efaða efuðu efuðu efuðu
dative
(þágufall)		 efaða efuðu efaða efuðu efuðu efuðu
genitive
(eignarfall)		 efaða efuðu efaða efuðu efuðu efuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.