eentonig

Dutch

Etymology

From één (“one”) +‎ toon (“tone”) +‎ -ig (“-y, -ish”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌeːnˈtoːnəx/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: een‧to‧nig
  • Rhymes: -oːnəx

Adjective

eentonig (comparative eentoniger, superlative eentonigst)

  1. (literally) monotonous (having an unvarying tone or pitch)
  2. (figuratively) monotone, tedious(ly unvaried); boring, dull

Inflection
Inflection of eentonig
uninflected eentonig
inflected eentonige
comparative eentoniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial eentonigeentonigerhet eentonigst
het eentonigste
indefinite m./f. sing. eentonigeeentonigereeentonigste
n. sing. eentonigeentonigereentonigste
plural eentonigeeentonigereeentonigste
definite eentonigeeentonigereeentonigste
partitive eentonigseentonigers—

Synonyms

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.