edictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of ēdīcō.

Participle

ēdictus m (feminine ēdicta, neuter ēdictum); first/second declension

  1. declared

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēdictus ēdicta ēdictum ēdictī ēdictae ēdicta
Genitive ēdictī ēdictae ēdictī ēdictōrum ēdictārum ēdictōrum
Dative ēdictō ēdictae ēdictō ēdictīs ēdictīs ēdictīs
Accusative ēdictum ēdictam ēdictum ēdictōs ēdictās ēdicta
Ablative ēdictō ēdictā ēdictō ēdictīs ēdictīs ēdictīs
Vocative ēdicte ēdicta ēdictum ēdictī ēdictae ēdicta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.