dopełnienie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.pɛwˈɲɛ.ɲɛ/
audio (file)
Noun
dopełnienie n
- complement (something which completes)
- fulfilment (the act of consummating a promise)
- (grammar) object
- (set theory) complement
Declension
declension of dopełnienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dopełnienie | dopełnienia |
| genitive | dopełnienia | dopełnień |
| dative | dopełnieniu | dopełnieniom |
| accusative | dopełnienie | dopełnienia |
| instrumental | dopełnieniem | dopełnieniami |
| locative | dopełnieniu | dopełnieniach |
| vocative | dopełnienie | dopełnienia |
Further reading
- dopełnienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.